NEKI FAKTI !

U Centru službi bezbjednosti Sarajevo je drama. “Dešifrujem poruku i shvatam da se radi o avionu u kojem se Izetbegović vraćao iz Lisabona”, opisuje Munir Alibabić Munja, načelnik sarajevskog CSB-a, kako je reagovao kada je preko prislušnih aparata uhvatio poruku srpskog oficira upućenu pretpostavljenom general-majoru Vojislavu Đurđevcu, komandantu sarajevskog aerodroma: „Ptica je sletila”. Alibabić informaciju brzo prenosi potpredsjedniku Vlade Rusmiru Mahmutćehajiću.Mahmutćehajić je prosljeđuje u Vladu, Glavni štab TO i Predsjedništvo. Izetbegović je, međutim, sa pratnjom već uhapšen na sarajevskom aerodromu i odveden u kasarnu JNA u Lukavicu.Za to vrijeme ministar unutrašnjih poslova Alija Delimustafić telefonira u kabinet Munira Alibabića i traži da podrži izbor Fikreta Abdića na mjestu predsjedavajućeg Predsjedništva, budući da je Izetbegović uhapšen. Alibabić odbija, a zatim se na vratima sudara sa portparolom MUP-a koji nosi saopštenje za javnost u kojem se kaže da će novi predsjednik Predsjedništva biti Fikret Abdić. U zgradi Predsjedništva Sefer Halilović i Rifat Bilajac traže člana Predsjedništva Ejupa Ganića.Bilajac pokušava otvoriti vrata Ganićevog kabineta, drma nervozno šteku, počinje da udara, Sefer,koji je viši od njega, preko Bilajčeve glave pruža ruku, i kaže: „To se radi ovako“ i lagano okreće ključ. Ganić je, naime, bio zaključan u svom kabinetu.„Deblokirani“ Ganić izlazi i pita: „Šta se dešava?“ Zbunjen je. Ne poznaje ni Bilajca, ni Halilovića.Oni se predstavljaju kao pripadnici štaba TO. Nisu mu znali odgovoriti ko ga je zaključao.„Ja sam tog dana došao u Sarajevo i pošto je bilo veliko granatiranje najprije sam svratio u zgradu UNPROFOR-a. Oni su mi dali informacije o tome šta se dešava u gradu. Telefonirao sam u svoj kabinet u Predsjedništvu gdje se nalazio Hasan Biščević, a onda sam svratio na televiziju, gdje se već nalazio ministar Jerko Doko koji mi je rekao da se tu sklonio dok ne prođe granatiranje“, sjeća se Abdić.Prvi komandant bosanske TO Hasan Efendić bio je aktivni oficir bivše JNA i, kao većina oficira koji su stali na bosansku stranu, teško je prihvaćen od domaćih manje ili više samoorganiziranih komandanata. Za njih su bivši oficiri jugo-vojske bili KOS-ovci i podrumaši, nisu razumijevali njihovo crtanje mapa i bojenje strelica sa oznakama „plavi“ - „crveni“. Oficirska stručna terminologija o sistemu rukovođenja i komandovanja zvučala im je suhoparno, glupo i nepotrebno.„Mem ih uhvati od onih podruma, da četnici uđu ne bi ih mogli naći za 15 dana koliko su se ukopali. Crtaju mape i stavljaju strelice gdje ćemo se rasporediti, a mi te položaje izgubili još prije petnaest dana“, bunio se Kerim Lučarević, komandant Vojne policije, kojeg su zvali Doktor.Iako bivši oficir JNA, ni Mustafa Hajrulahović nije imao previše simpatija za njih. „Rasporedili su se po kancelarijama i dali sebi titule načelnika uprava, predvidili koji će čin koji od njih dobiti, a pojma nisu imali šta se na terenu zbiva“, govorio je rezignirano, dodajući: „Kalkulanti.“Dakle, SDA je pod rukovodstvom Sulejmana Tihića, postala kvazinacionalna stranka, koja manipulira političkim naslijeđem Alije Izetbegovića, kao i nacionalnim i vjerskim simbolima koje
bošnjačka vjernička populacija prepoznaje kao garanciju identiteta i slobode. Tihić je bio iznuđeno rješenje od strane nedobronamjernih krugova međunarodne zajednice koji su htjeli preko takvog poltronskog rukovodstva politički kontrolirati Bošnjake.Sulejmana Tihića je postavio glavni Petritschev zamjenik, Ralph Johnson,jer je ucjenio Aliju Izetbegovića da će proglasiti stranku SDA terorističkom ako ne dovede na čelo te stranke Sulejmana Tihića, da nebi došao Hasan Čengić.Ralf Johnson je poslije bio šef svih lobističkih agencija u Americi koji su podržavali Dodika i RS !Danas je izvjesno da je rat u Bosni 92/95 bio parodija rata i obavještajni cirkus u kom su samo geostrategija i smrt bili stvarni.I deblokada koju je 1995 izveo NATO bila je dio tog cirkusa.Ni sama opsada Sarajeva nije bila nikakav "vojni debakl opsjedilaca"kako to čuvari mraka u tamnom vilajetu bajkovito dočaravaju.Naprotiv,opsada je bila zajednički taktički potez VRS i "zelenog kadra" ARBiH,kojom je uspješno blokirano 1/4 ARBiH dok se ne izvrši pomijeranje separatora sa Drine na zadate ciljeve.Sarajevski korpus sa svojih 50.000 boraca je sam mogao iznijeti pobjedu nad VRS,da je ikad došao do bojnog polja...Isti kadar koji to tada nije dozvolio ,danas drži Sarajevo pod mentalnom opsadom ...!Komandant Štaba TO RBiH Hasan Efendić 13. aprila upućuje javni poziv "svim starješinama i vojnicima JNA... da se što prije vrate kućama" i "stanu u stroj branitelja rodne grude". Istog dana pojavio se pred kamerama i pukovnik Vehbija Karić i saopštio da je napustio JNA, a njegovo javno istupanje toga dana trebalo je da ima propagandni efekat. Jer, on je bio jedan od eksponiranijih starješina bivše JNA. Za dva dana u Press-centru se sa Karićem pojavio i potpukovnik Fikret Muslimović, a ministar Doko 16. aprila saopštava da je starješinama JNA ostavljen rok do 20. aprila da se priključe Teritorijalnoj odbrani, jer će poslije tog datuma, ako se ne prijave, biti "tretirani kao pripadnici oružanih snaga koje su izgubile legalitet u Bosni i Hercegovini".Već narednog dana - 17. aprila, Vehbija Karić javno saopštava da "nam" je danas pristupio potpukovnik Enver Hadžihasanović koji je komandovao 49. brigadom JNA u Lukavici,najsnažnijom jedinicom na ovim prostorima". Hadžihasanović je, prema riječima Hasana Efendića,
odmah upućen da komanduje jedinicama Teritorijalne odbrane slobodnog dijela ilidžanske opštine i to u onoj poznatoj bici za Ilidžu, kada su branioci glavnog grada bili nadomak oslobađanja cijele Ilidže, ali su se ispriječili tenkovi JNA.Ali, tada niko nije zabilježio dolazak, široj javnosti nepoznatog potpukovnika Rasima Delića, u Štab TO RBiH - 13. aprila '92. A Delić je do toga dana imao visoku funkciju u Komandi sarajevskog korpusa JNA. Bio je načelnik Operativnog organa i od 1. aprila '92. nalazio se na IKM-u Komande ovog korpusa na Zlatištu, kojim je komandovao načelnik Štaba sarajevskog korpusa JNA general Ante Karanušić, Hrvat.
Ratom Okupirana Bosna - ROB
Namjera srbijnskih vlasti da teritoriju Sandžaka rasparčaju i podijele izmedju više regiona potpuno je suprotna onome što su Srbi radili u Bosni i Hercegovini. Oni su opštine sa srpskom večinom etnički očistili, a mnoge, uglavnom bošnjacke, gdje su Srbi bili manjina protjerivanjem i genocidom autohtonog stanovništva pretvorili u kolonije i prisajedinili tzv. Republici Srpskoj.Bosanski veleizdajnici su nažalost prihvatili taj projekat /daytonsko ubistvo Bosne/ i ti kvislinzi i dalje tvrde da Bosna postoji – a u pravu su koliko i oni koji tvrde da je čovjek koji je skočio sa stotog sprata nekog nebodera živ jer još nije dotakao zemlju. I bice živ desetak sekundi, a što je u ekvivalentu države nekoliko desetaka godina.Ako pustimo da se legalizuje ovo stanje onda ćemo za spas Bosne moci učiniti jako malo - možda oživi poslije hiljadu ili dvije hiljade godina – kao Izrael.Za sada možemo jedino ignorirati, tj. ne priznavati, okupaciju dijela teritirija Bosne i Hercegovine.